Ben,
Bu bitmez ayrılıkları tek tek saydım.
Sönmez bir ateşle yolunu beklerken,
Ölüm nedir ki, silsin seni sinemden.
Sevdaları bitirdim,
Gururları tükettim.
Ama bu bitmez ayrılıklar,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta