Ben; Aşk tokluğuna bayatlamış bir sevda beslerken…
Bıraktığın karanlıkta aydınlanmak için kendimi yakarken..!
Sen; Kim bilir kimin sofrasının tadı tuzusun…
Kimin evini mum gibi aydınlatıyorsun…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta