Hayat bir şeylere hep gebe ama ne doğuracağını bilemez kimse.
İç sesimin kulakları sağırdır, konuşur sadece.
Geleceğimdeki benle adımladım şimdileri.
Sonsuzluğun atomunu parçalayıp yazılar diktim.
Ben bana ne kadar sahiptim?
Geçmişim benliğimin kaçta kaçına sahipti?
Ben hep tutkulu yaşadım.
Ben her ne yaptıysam yaptıklarımı hak edene yaptım.
Her yerde rakamlar…
Bir tarafım soğuk ve karanlıktı
Bir tarafım ise hiçbir şekilde anlatılamazdı.
Bazen her şey gölgemden ve sesimden ibaretti.
Ben aslında hep yalnızdım.
Ben sadece bir yolcuydum
Kimi zaman yük değiştiren…
Ne parada ne de şöhrette oldu gözüm.
Yeter ki doğru denilsin dedim, ağzımdan çıkan her sözüm.
Ben hiçbir zaman pes etmedim, sadece bazen vazgeçtim.
Bu da karşımdakilerin pes etmesinden kaynaklandı.
Kimseden merhem beklemedim kanayan yaralarıma.
Her zararımın arkasında buldum geçmişten bir hata..
Geçmişi yaktım, yok ettim...
Adımladım sokaktan sokağa,
Gençlikten yaşlılığa,
Sonsuzluktan sonsuzluğa…
Ben yaprağın damarları, havadaki zerre.
Siyahlarımın üzerini beyazla boyattım ben.
Boşa harcanmış bir geçmişim olmadı benim.
Sonu olmayanı sordum, anladım derinliği.
Anlaşılamayacak kadar anladım…
Yalnızlıkların hepsiyle muhabbetim oldu.
Her ayrılık bir acı sundu,
Hangi ayrılık canımı yakmadı ki;
Ama hangi ayrılık unutulmadı ki…
Acıyı dürdüm, hiçbir şey hissedemedim.
Yolu buldum ama unuttum bir yolcu olduğumu.
Hayalleri öldürmenin adı olgunlaşmak diye anıldı.
Aslında tek bir çabam olduğunu anladım;
Bozulmamalı bazılarının ihtişamlı hayatı.
Gördüm ki kariyer diye diye kaybetti ruhunu insanlar.
Girdiğim denizlerden derinim, nefesim ise gökyüzü kadar.
Her büyük başarı başta bir hayaldi, denemeydi.
Ben bir bulutum ve doldum, artık yağmam gerekli.
Koşarken değil düşerken anladım hayatı.
Derin bilgilerle doldukça unuttum kalbimde derin hisler yaratmayı.
Düşerken değil, düşlerken kurdum en derin hisleri.
Benim için kaybetmek başaramamış olmak değil, denememekti.
Öğrendikçe hayata sevgim bitti.
Gönlümün kafesinden uçmak istedi ruhum bir aralar.
Sonra döndüm kendime ve dedim:
Başkasının kuşu izinsiz azat edilmez zinhar.
Yaşamayı ben seçmedim ki ölümü ben seçeyim.
Çok sordum kendime nereden geldim nereye gidiyorum, ben kimim...
Bir şeylerden kurtulmak istiyordum neyden bilmiyordum.
Bir şeylere kavuşmak istiyordum ama neye bilmiyordum.
Anlatabildiklerim şiir oldu ve göğe çıktı gerisi.
Yaşantım görünenden anlamlıydı,
Anlatamadıklarım yaşattı beni.
Kayıt Tarihi : 29.3.2020 20:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
