Neden ağlayarak doğar çocuklar?
Neden tomurcuklar ürkek açarlar?
Neden hep zalimler mazlumu boğar?
Karanfiller kan kokuyor nedendir
Zalim avcı can yakıyor nedendir?
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




Ar perdesi çatlayan insandan her kötülük beklenir...
Beğeni ile okudum bir ömür boyu yaşanmış olayları enguzel şekilde dile getirmiş siniz yüreğine sağlık
Zamanımızın sosyal hayatının en güzel biçimde anlatımı. İnşallah ibret alınır. Değerli şairimizi yürekten kutluyorum.
Şiirde giriş ve sonuç temaları farklı. Konu bütünlüğü kaydolmuş. İlk dizede neden sonuç ilişkisinde soru varken sonlara doğru sorular izafi ve felsefi oluyor.
Farklı zamanlarda yazılmış ya da ruh hali değişmiş.
Şiir olarak güzel
Ellerinize sağlık
Kutlarım Hocam
Tebrikler
Edebiyat kokulu
Bu zaman yapraklarında...
Sizinle beraber olmaktan
Sevinçliyiz, gurur duyduk efendim...
Tebrik ederim, başarılar dilerim sayın Sebahattin KAPLAN üstadım
Saygılar sunarım...esen kalınız her daim.
Üstadım geciktim kusuruma bakmayın
Şiirinize ulaşmıştım ama bir engel oluştu
Üstadım,
Başlarda pek öyle olduğunu düşünmeseniz de,
birçok olumsuz durum, aslında ders çıkarabileceğiniz
ve dolayısıyla bizler için faydalı bile olabilecek durumlardır.
Eğer içine düştüğümüz zor durumun her türlü acısına ve
cefasına katlanıyorsak, bu olaylardan bir şeyler öğrenme
fırsatını da kaçırmamalıyız.
Kötü olaylara bakış açımızı değiştirip olaydan ders çıkarmaya
odaklandığınızda, yaşanan kötü şeyler için kendimizi ya da
bir başkasını suçlamak zorunda kalmayacağız sanırım. Bunun yerine,
yaşadığınız kötü durumdan ders çıkarıp aynı şeyin ileride bir
daha tekrarlanmaması için çalışmamız çok daha iyi olacaktır
sanıyorum. Ama zayıf olduğumuz için çoğunlukla şikayetlerimiz
devam edecektir.
Gerçekten güzel olmuş
TEBRİKLERİMİ SUNUYORUM.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta