Belli Belli Şiiri - Abbas Paksoy

Barağımın yıldızı, ay’ı,
Yollarına öldü, emmi, dayı.
Kanımdan almış, kırmızı pay’ı.
Akmaz mı kanın, al belli belli.

Kızıl arı’nın olmaz, yuvası.
Hainin; Su taşımaz kovası.
Anadolu, vatan’ın alası,
Tatmaz mı dil’in, bal belli belli.

Sevgi içmeyenler, mest olur mu?
Türk’e, Türk’ten başka dost olur mu?
Domuz derisinden, post olur mu?
Batmaz mı kılı, çul belli belli.

Beni vatanımdan kimler kovar.
Bir yiğidim, bin düşmanı boğar.
Bir aslandan da, bin aslan doğar.
Düşmanda; soysuz döl, belli belli,

Atatürk, aramızdan bir kişi,
Yoktur cihanda, asla bir eşi.
Dinle; Samsun’dan doğan güneş’i.
Vatanı kuran el, belli belli,

Gözleri dikmişler, üstümüze.
Fırsat versen, dalacaklar bize.
Allah’ım güç versin, göze, dize.
Gevşek olursan, hal belli belli,

Vatanım, bayrağım, bir de Anam.
Bunlar olmazsa, olur mu canım.
Düşmanla doluysa, her bir yanım.
Eğer uyursan, kor belli belli.

Yalan dolan ile harp eylerler.
Onca canı; Bilmem ki, neylerler.
Öldü, Allah rahmet etsin derler.
Geriye kalan, mal belli belli,

Herkesin; Kendine idi din’i,
Kahpe düşmanlar, yaralar beni,
Kırım, Hazar, Girit, Tuna hani.
Kenya, Mısır’da, Nil belli belli,

Kefer’in; Para eder, tüyüsü.
Zalimin; Zalim olur, büyüsü.
İnsanlarım, dürüsü, dürzüsü.
Altın, pırlanta, pul belli belli,

Kara bulutlar, gökten boşalır.
Sel olur, bütün çevreyi alır.
Günahkâr olanlar, bakar kalır.
Akarsu ile sel belli belli.

Şaşırdınsa, Paksoy’um neylesin.
Yolun hep eğridir, sen böylesin.
İnanman; Kim söylerse söylesin.
Hakk’a giden, pir yol belli belli.