Belki bir evin verandasında oturup çay içmeyeceğiz,
Belki çatı katındaki pencereden çam kokusu gelmeyecek,
Sabah, uyanışlarımızda kokunla karışık.
Odun ateşinde pişen çayla kurulmayacak kahvaltılarımız.
Belki hiçbir sabaha “biz” diye başlayamayacağız.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta