Lokman misali ölümsüzlük ölmek belkide
Sonunu bilerek yaşmak cehennemse
Cennetti sorarım bu hayatı zindan eden Rabbime
Neydi günahım; inanarak yaşamak belkide
Aklım bana düşman ben kalbime
Ruhumu al uçmağa varalım göklere
Sonsuz kudretinin gücü yetemedi bu yetime
Aklı olmadan yaşayan gırla kalpsizler nerde
Kefenim oldu yazdığım sayfalar
Nişan ettiler beni cümleye
Gelirse bir Adem oğlu daha üstüme
Canımı bırakmam azraile
Belki de suçumdu sevmek, istemek cihanı
Adalet aramak Tanrı'da, Kadı'da
Eğersem boynumu huzura ererim belki
O zaman benden geriye birşey kalmaz vesselam
Kayıt Tarihi : 16.5.2022 12:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!