Belkide Şiiri - Selim Atmaca

Lokman misali ölümsüzlük ölmek belkide
Sonunu bilerek yaşmak cehennemse
Cennetti sorarım bu hayatı zindan eden Rabbime
Neydi günahım; inanarak yaşamak belkide

Aklım bana düşman ben kalbime
Ruhumu al uçmağa varalım göklere
Sonsuz kudretinin gücü yetemedi bu yetime
Aklı olmadan yaşayan gırla kalpsizler nerde

Kefenim oldu yazdığım sayfalar
Nişan ettiler beni cümleye
Gelirse bir Adem oğlu daha üstüme
Canımı bırakmam azraile

Belki de suçumdu sevmek, istemek cihanı
Adalet aramak Tanrı'da, Kadı'da
Eğersem boynumu huzura ererim belki
O zaman benden geriye birşey kalmaz vesselam