Ayrılık vakti yaklaşınca,
Gözlerin gözlerimle buluşur.
Uzatınca özlemle dudaklarını,
Ağaçlar kıskanır, silkeler yapraklarını...
Deniz durulur, süt liman...
Ne güller kalır ortada, ne gülistan!
Sadece yaşanan, zamandır anımsanan...
Ayrılık vakti yaklaşınca,
Ellerin ellerime dokunur.
Hasret rüzgarı eser başımda,
Son bakışın, tatlı gülüşün kalır aklımda.
Bir zaman donup öylece kalırım,
Ve umut içimde, belki yarın...
15/04/2004
Aytekin OrhanKayıt Tarihi : 31.10.2005 20:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!