Belki Birgün Derken Şiiri - Caner Avcı

Aynı şehrin bir kaç semt ötesinde
Yaşayan aynı kasabalı dostlardı
Bugün görüşürüz, yarın görüşürüz
Derken,
Koca sekiz yıl geçmişti
Oysa aynı kasabanın
Yirmi beş yılını yaşamışlardı
Birinin ölüm haberini aldı diğeri
Yetişmeliydi görmeliydi son kez
Solgun yüzünü de olsa
İşi gücü bıraktı koşarak yola düştü
Yağmur yağıyordu İstanbula
Trafik tıkanmış,her yer keşmekeş haldeydi
Görmeyi sanki tanrı istemiyordu
İndi arabadan koştu, koştu...
Vardığında
Toprak üstüne dökülmüş mezarın
Dualar okunuyordu
Bir daha görmenin imkansızlığı
İnadına yaşanmıştı.
Koştu,koştu
Eyüp mezarlığının en tepesinden
........
Gözleri yaşlı
İstanbula baktı, baktı..
Sonrada haykırdı
Yazıklar olsun...!