Belki de bir anlığına kaybettiğim şeydin
Bir anlığına, kaybolduğum yolda bir ışıktın,
Bir an tren raylarında bir sefildin,
.......
.......
Daha fazla konuşmakta istemiyorum doğrusu.
Konuştukça batırıyorum gemileri, limanı alevler sarıveriyor
İçimdeki canavarı tutamıyorum konuşunca,
aç, sussuz, yaralanmış.
Belki rüyalarımdan uyanmama neden olan sendin
Yatağımı ateşe vermemi sağladın,
Belki her sabah başka kollara sarıldım korkup,
Belki o sendin, Britanya’yı yakan..
Belki o sendin işte,
Kuzuları bana saydıran, beni huzurla uyutan.
Unutulmuş bir dal gülün son kokusunu sen aldın belki de,
Belkide iyileştirdiğin adam, zehirliydi
Belki ellerin bundan dolayı böyle titrektir.
Belki de bir anlığına sevdiğim birisiydin,
Karahindiba gibi uçuşuverdin dokununca tenime,
Ama belki de o adsız mırıltılar yalandı,
Belki nergis olan sendin ve zehirlendin
Ve ben duamı bile edemedim
Belki, belkiler sığmayacak ömrüne, bir an sonra gidivereceksin.
Belki de bir anlığına var ettiğim bir şeydin
Bir yaz türküsünde çay demleyen,
Taşmış bir yemeğin parmaklarıydın,
Avuçlarda şarap, harmanlanmış otlardın.
Belki de bir anlığına kaybolduğum yerdeydin
Neticede, direnemedin
Kanı kesiklerle sütü kesiklerle dans edemedin,
tutunamadın
Belki de boğulacağın sularda yüzmemeliydin,
Yüzmemeliydin derini, kazanırım kuruntusuyla..
Belki o meyvayı hiç yememeliydin
..Belki.
Kayıt Tarihi : 30.1.2021 13:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!