Konuşmak için sonuna bakarım sözlerin,
Biterken anlamını yitirmiş, geçmiş tüm anılarla,
Yığın yığın önüme serilse de bakarım,
Belki tatlıdır, belki acı...
Yapmacık gülüşün, tatlı dilin kandırabilir beni,
Ben içinde ki şeytanla kaç gece geçirdim bir bilsen,
Aldığın nefeste, teninin kokusunda,
Rüyalarım da, düşlerim de, kabuslarım da,
Şimdi safak senin tüm haşmetinle saldır
Ben Güneşi bekliyorum ordularımla
İşte adalet sana tecelli ettiğin de,
Belki poyraz, belki fırtına...
Elim kadar yakınsın bana
on dakika ver seni silip atayım hayatımdan
Sen şimdi mutlusun açıl açılabildiğince
Deniz kabardığın da yanın da kaptanın olmayacak
Belki liman da, belki başka kollar da...
Ah ah bunları yazıyorum da çiğerim yanıyor
Ben sana adamışken hayatı, sana uzattığımdı isyanım
Sen ise beni yardan, candan attın
Belki ölürüm, belki...
Kayıt Tarihi : 11.4.2018 06:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!