Belki Şiiri - Hakan Kızıltan

Bir gün, her günkü gibi uyanacaksın,
Lavaboya gidip yüzünü yıkayacaksın,
Masaya oturup kahvaltını edeceksin,
Ve diğer rutin şeyleri yapacaksın...
Sonra belki kapın çalınır,
Kim bilir belki ben çalarım kapını.
Kapıyı açarsın,belki şaşırırsın beni gördüğüne
Sonra düşünürsün belki,
“Bu adam niye burada?” diye...
Belki anlarsın, belki de anlamazsın.
Sonra dudaklarımdan şu kelime düşer yere:
“Hoşça kal”
Ve düştüğü yerde parçalanır.
Gözü yaşlı bir şekilde vedalaşırım seninle.
Arkamı dönüp giderim sonra
Kim bilir, belki sana oradan bir mektup yazarım,
Ve şöyle bitiririm yazımı:
Kim bilir? Belki...