Belirsizlik Şiiri - Zafer Özcan

Kayboluşu insanın bir dehlizde
değil midir laneti zihnimizin

Özlemini yitirmiş bir sevinç
dolanıp durur o labirentlerde

insanın
bulabilmesi kendini
esasında
ne derece dik durabildiğidir
savrulduğu dipsiz kuyuda

bizler ki
Şaşırıp dururuz her savruluşumuzda

mesele
tutunamamaktır köklerimize
vazgeçişimizdir geçmişimizden

halbu ki
her fırtına bir çağrısıdır evrenin
göklerden gelen bir vahiy
dipsiz kuyumuza çağırır bizi
bıraksak O boşluğa kendimizi
açacak yüreğimizin envai çiçekleri
ve
elbet
bulunacaktır
bir
su
vererenimiz