Belgrad Şiiri - Asude Yardımcı

Vurulmuştu güzelliğine

Yükseklerden uçuyordu

O hiç görmediği daha önceki beyazla

Tanıdık ruhlar çağırıyordu onu

Tüm benliğiyle

Düşüyordu onlarla

Vurulmuştu o şok edici güzelliğine

Gri, beyaz, sis ve tınıların çığlığı yükseliyordu

Tepeden aşağılara,

Uzam tanımayan

Vurulmuştu güzelliğine kimsenin anlayamayacağı

Onlarlaydı

Tüm gök boyunca

O daha önce hiç görmediği renk

Kaybolmuştu

Varlıkların büyüleyiciliği içinde

Yanındaki çirkin sarhoşun pis kokusu

Pis ellerinin, dirseklerinin ve sözlerinin tacizleri

Onun yanındaki orospunun siyasi küfürleri

Akıyordu başka diyarların lağımında

O şimdi bambaşka bir yerdeydi

Vurulmuştu güzelliğine o tanıdık seslerin

Onu çağırıyorlardı

Onlarla uçuyordu kol kola

Değersizleştirilen metanın üzerinde birkaç hödük

Hakaret ediyordu saf kadına

O ise vurulmuştu güzelliğine düşüşün

Kavuşmanın

Birlikte olmanın

Bir bütün olmanın güzelliğine

Onlarlaydı

O daha çok önceden başlayan

Lümpen, lakayık, görgüsüz sarhoşların safsataları

Çok gerilerde kalmıştı

Kimse yoktu şimdi

Uçuyordu onlarla

Vurulmuştu güzelliğine o tanıdık kutsallığın

Teslim ediyorlardı onu

O hep çok istediği ait olduğu yere

Vurulmuştu güzelliğine o mavinin

Sevdiği dinginlikte onu bekleyen tanımadığı

Geri kalan herşey tanıdıktı

O çok sevdikleri onu selamlarken

Vurulmuştu güzelliğine...

Asude Yardımcı