Arpa çayın kıyısında kavakların dibinde otursaydım
ve bilseydim bu kadar gürültü olacağını
dönmezdim
yuh olsun bana kendime kandım
simsiyah demlikten koyardım çayımı
pırıl pırıl akardım toprakta
kayan bir yıldıza kızardım
yakalanan bir balığa enayi olmamalısın derdim
sınırsız yetkilerle donanınca insan
tanrı olmanın büyüsüne kapılıyor
madımaklar oteller ormanlar yansın
ölsün bu ülkenin çocukları olsün kadınlar
boş bir vaktinde nasıl olsa tanrı ahffeder onları
cehennemin ve cennetin sahibi....
düzenden şikayetin mi var
hadi canım başka kapıya
boş kalmasın savcılar hakimler
kalırlarsa tanrı sevmez onları
kalsaydım Arpa çay da
kargalarla ötseydim...
evet iyi olurdu ötmek...
Kayıt Tarihi : 16.8.2025 17:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!