Belaya Doymuş Şiiri - Kemal Berk

Çiçekten kokuyu aldı sanmıştım
Paranın kokusu özünü bozmuş
Gözleri kızaran sever sanmıştım
Ruhunu satanlar belaya doymuş
*
Hakikat her zaman birdir bilesin
Yüreği azdıran dildir dilesin
Kötüyü gösteren eldir silesin
Özünü yitiren belaya doymuş
*
Yüzleri gülerken kuyu kazanlar
Soyuna çekenin huyu azanlar
Yoklultan varlığa suyu yazanlar
Gözleri aç olan belaya doymuş
*
Sevgiye hasretiz saygı kalmamış
Kurt postu giyen de kaygı kalmamış
Sel suyu karışan yaygı kalmamış
İnsanlıktan çıkan belaya doymuş
*
Güzeller güzeli gözüne bakmış
Koltuğu sevenin özünü yakmış
Mirasın yemenin sözünü almış
Hırsına yenilen belaya doymuş
*
Kül'özüne rüzgar eser tersinden
Sevenin sözleri keser tersinden
Maddeye tapanlar sever tersinden
Manayı bilmeyen belaya doymuş

Kemal'eren/Kemal Berk
19.12.2021
26.11.2018