Günler geçiyor, sensiz ve ağır
Saatler küskün, zamanı saymıyor
Her sabah aynı pencerede
Adını taşıyan rüzgârı arıyor
Bir sandal gibi bağlıyım kıyıya
Kalkamıyorum, sen gelmeden
Ufka yazılmış bir niyet gibi
Bekliyorum… kimse bilmeden
Gözlerimde durmadan çoğalan
Sessizliğin büyüttüğü bir düş var
Ne zaman geçsen içimden
Kalbimden bir ses “şimdi” diye sızlar
Hiçbir mevsim tam gelmiyor artık
Çiçek bile soluk açıyor
Çünkü her bahar, sensizken
Biraz daha eksik kokuyor
Bir an, bir ses, bir tesadüf
Hepsinde seni saklıyorum
Kimse bilmesin diye sustuğum
O uzun suskunluğu yaşıyorum
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 22.7.2025 08:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!