Sevmek bana mı kalmış...
Dalından kopup pazara çıkmış,
İçleri çürümüş, parlatılmış elmalar.
Benim aklım ağaçtakinde kalmış.
Sizin dünyanıza ben uyamam,
Nefsinin esiri olana saygı duyamam.
Halt yerken ne güzel ahlakınız var,
Ben sizin pazarınızda doyamam.
Onlar cesur değil, utanmazdır.
Neresinden bakarsan ahlaksızdır.
Sizin dünyanızda büyümek istemem,
Benim küçük dünyam alâkasızdır.
Ben bu ağacın gölgesiyim,
Karınca yürüyen gövdesiyim,
Yerde kalan ağaç olur,
Bir dalda duran abad olur.
Şair Zegan
Şair ZeganKayıt Tarihi : 25.11.2025 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
08.11.2025




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!