Beklenen Hasret Şiiri - Oğuz Yener Bayazıt

Bilmem bu kaçıncı yargılanışım?
Boşuna mı sevdim ben bu dayanılmaz acıyı.
Her seferinde hasret ve özlem,
Her seferinde tonlarca umut:
DİZBOYU!
Artık sonuna geldik ey! martıların
Feryad-ı figan çığlıkları
Yine aynı sabah,
Yine aynı yerden doğup
İçimize yaşama isteği dolduran
O sıcacık, o iyimser güneş
Doğmayacak artık!
Usulca batarken sevgililerin sarmaş dolaş
Bakışları arasında
Belki daha değişik iklimlere,
Daha iyi insanlara yol alırken,
Seni son bir kez daha
Görememek gerçeği
Yakıp kavuruyor beynimi.
Biliyorsun şimdi uzaktayım,
Geri dönüşü olmayan;
BERBAT BİR YOLDAYIM! ...