Kar yağıyor üstüme, dağmışım gibi.
Sallıyor rüzgâr beni ağaçmışım gibi.
Geceden yağıyor, birde gündüze kadar.
Ömrümün her günü böyleymiş, farksız.
Arar bulur beni, o kadar dururken bahtsız.
Rüzgâr uğultusunu taşır yanıma, başıma.
Aramaz etrafta başka, başkası yok gibi.
Yok, benim sesim, şikâyetsizdi bedenim.
Kar yağsın diyordum ama böylesi değil.
Yağıyor hüzünler karışmışlar artık beyaza.
Ben sevgilere yenildim çokça tanıdık.
El sevmiş benimkisi olmuş kıymetsiz.
Bulamam artık ölülerde yürüdü gitti.
Boyandı gündüz bilmeden akşamüstüne.
Ben durdum sabit bozulmadı duruşum bile.
Kenan Gezici 04 /12/2025
Kayıt Tarihi : 4.12.2025 16:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!