İnsanın ömrü hep beklemekle geçer
Beşikten mezara kadar devam eder
Beklenenler, beklentiler gelir, gider
Beklentiler beklenenler, hiç bitmezler
Bebek süt bekler, arkasından emekler
Yürümeyi öğrenince koşmayı dener
Büyümeyi bekler, okumayı bekler, bekler
Beklemeler, istemeler ömür boyu sürer
İnsan büyür; sevilmeyi, sevmeyi bekler
Beklentiler, hayaller yaşamı süsler
Mutluluk bekler, sağlık bekler, bekler
Beklemeler, beklentiler hep devam eder
İnsan hep doğum günlerini bekler
Baharı bekler, yazı bekler, kışı bekler
Diploma bekler, arkadaş- dost bekler
Ana-baba-kardeş bekler; hasret çeker,
Beklentilerini, hayallerini bir bir çeker
Günleri, ayları, yılları sırayla çeker
Ve farkında olmadan son günü çeker
En sonunda beklemeler, beklenenler biter
İnsanın bazan beklentileri gerçek olur
Bazılari kıymet bilir, bazıları bilmez
Birileri zengin olur; birileri fakir-mutludur
İnsanın acgözlülüğü ömür boyu bitmez
Ve de gün gelir de ömür sona erer
Beklenenler, beklentiler artık biter
Sağlık da artık vücudu terk eder
Tüm beklentileri kara toprak örter
Köln-Blumenberg, 25.02.2013
Ahmet TerliKayıt Tarihi : 27.4.2013 13:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insan belirli bir yasa gelince (72) ömrün muhasebesini yapmaya baslar. bu siir bu düsüncelerin ürünüdür...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!