Beklemekten başka şiir bilmiyorum

Beklemekten Başka Şiir Bilmiyorum

Kapı aralığında kaldı sesin,
bir “hoşça kal” bile değildi
susmanın en ağır haliydi.

O günden beri
pencereye her sabah iki göz bırakıyorum,
bir fincan kahve,
bir de eski bir umut.
Bayatladı ama atamıyorum.

Biliyor musun?
Artık gelişleri değil,
gelmeyecekleri ezberliyorum.

Ben seni
görünmeyen saatlere sakladım.
Gelmeyeceğini bilsem de
beklemekten başka şiir bilmiyorum.

Çünkü bir gün,
belki bir gün
çan sesleri susar,
tren gecikmez,
bir postacı adını getirir rüzgârla,
ve sardunyam çiçek açar.

Ama olmazsa da olur.
Ben zaten
bir bekleyişin içinden doğdum.
Kendimi bildim bileli
sana yol yapan kelimelerin
gölgesinde yaşıyorum.
Çünkü ben beklemekten başka şiir bilmiyorum

Azra Nimet Öner