Leylâ'yı yaşadık, yüreklerimizde yangınlar kurdular,
Mecnun olmayı reddettik, belki de korktuk, belki yorulduk...
Ama şimdi Piraye'nin sessiz çığlığı var içimizde,
Nâzım'ın dönmediği o aşk, belki de dönmemesi gereken bir yara...
Piraye olmak, sevmek değil midir zaten?
Dönmesini beklememek, sadece beklemek...
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta