Bekledim Şiiri - Fatih Tutuk

unutmadım adını bir kere bile olsun
hafızamdan beynimden çıkar diye bekledim
düşürmek istediysem bin kere lanet olsun
dilim seni anmaktan bıkar diye bekledim

seni sevdim sen vardın her damla gözyaşımda
sevgin vardı inanki ekmeğimde aşımda
hayalini düşledim her sokağın başında
her caddenin sonunda çıkar diye bekledim

biliyorsun ben sana deli gibi tapardım
senin her dediğini bin hevesle yapardım
bırakıp gittiğin gün fırtınalar kopardım
gökyüzünde şimşekler çakar diye bekledim

kadehleri masay dizip durdum her gece
hep farklı bir köşede sızıp durdum her gece
hergün yeni bir roman yazıp durdum her gece
sana yazdıklarıma bakar diye bekledim

gittiğin günden beri ben görmedim güneşi
ne sana benzeyeni nede sana bir eşi
yılların söndürdüğü kalbimdeki ateşi
belki gelip yeniden yakar diye bekledim

umutsuzluk yaşadım umutlandığım günde
döneceksin zannettim güneşi gördüğümde
dünlerde hiç olmadı belki bana bugünde
hayalini gönderip yatar diye bekledim

sensiz yaşadım durdum yaşamaktan yoruldum
yağmurda fırtınada kara kışta kavruldum
hasretin rüzgarında dertten derde savruldum
gelipte ellerimden tutar diye bekledim

yaşayan bir ölüyüm dünya denen mezarda
gözlerden çok uzağım gönüllerde nazarda
aşkına kul köleyim sevda denen pazarda
alıp beni kalbine satar diye bekledim

deli divane ettin sen beni bu şehirde
öyle yaşlar döktümki gören sandı nehirden
aşk diye sevgi diye içirdiğin zehirden
seninde yüreğine akar diye bekledim

bu kaçışın büyüttü seni benim özümde
yoksa yanarmıydım ben bu sevdanın közünde
bu çağın mecnunuyum ben herkesin gözünde
banada herkes gibi bakar diye bekledim

leyla olmadan daha bir mecnuna çevirdin
ben koca bir çınardım bir bakışla devirdin
hasretinden zulmünden bana başka ne verdin
senide bir vefasız yıkar diye bekledim

nasıl bir hançerdir bu saplamışsın bağrıma
yıllar varki bir cevap vermiyorsun çağrıma
karşılıksız sevmemdir giden benim ağrıma
en sonunda bir kurşun sıkar diye bekledim