Bekledim Şiiri - Süleyman Akgül 2

Bekledim biraz daha bekledim ve çok bekledim
Güneş tenimi yaktı yağmur ıslattı kar üşüttü
Dallar yeşerip yaprak döktü
Kuşlar göçüp gitti ve tekrar döndü
İnsanlar öldü, insanlık öldü
zaman herşeyi eskitti
Bir bir aklar serpildi baştan başa ben eskidim zaman eskidi

Ne varsa önemini yitirdi. kuru dallar umudunu kesti. Sular bulandı,kurudu kurak oldu çorak oldu
Güneş küstü bulut düştü  ay karalara büründü
Yokluk, zorluk,kin ve öfke birer birer kurak topraklarda bitti
Ne varsa anlamsızlaştı,hissizleşti yitip gitti

Her şeyde bir tadsızlık, kansızlık, anlamsızlık...
Ne renk ne ahenk ne  ses ne seda
Hiç birsey duyulmadı görülmedi hissedilmedi
Bembeyaz güvercinler kuzgunların gölgesinde eriyip kaldı. ne şarkılarda nağme ne dillerde ağıt
Ne gözlerde yaş ne tende can ne bedende derman kaldı.

Her şey öldü her şey gömüldü ve herşey zifiriye hapsoldu