Bekir Yavuz Şiirleri - Şair Bekir Yavuz

Bu beden sana ait,
Ebediyen sevecek,
Sana olan bu aşk’ım,
İnan hiç bitmeyecek.

Rüyamdaki düşlerim,

Gönlümdeki baharı, yeşerti bu özlemim,
Gözyaşımla sulandı, bak hasret çiçeklerim,
Hasretinle dizildi, söylendi bu sözlerim,
Dökülen gözyaşımla bak hasret çiçeklerim.

Bekir Yavuz

Oturup düşündüm seni ranzamda,
Bir sevgi, bir özlem çöktü içime,
Okuyup, öptüğüm mektuplarınla,
Hasreti bir daha gömdüm içime.

Hasretle uzayan şu yıllar gibi,

Akşam güneşinin o kızıllığında,
Yaslanıp tel örgülere bakarken karşı köye,
Bir düşüncedir alıyor beni, yaşıyorum,
3.Mart cumartesi akşamını yine seninle.

Coşmuş yine porsuk çayının o bulanık suları,

Demir kafeste bir kuş misali,
Attılar beni de öyle içeri,
Hürriyet, özgürlük bir rüya gibi,
Nerdesin sevdalım ey çocuklarım,
Yanar hasretinizden benim yüreğim.

Bir anlık öfkenin işte bedeli,
Bir düşen kahrolur birde bekleyen,
Taş, demir yığınları ve neticesi,
Bir düşen kahrolur birde bekleyen.

Eriyip giderken bende bu beden,

Şu güneş görmeyen üç adımlık hücremde,
Ah çekerim sevmeye doyamadım diye,
Ve işte haykırıyorum son nefesimde,
Seni seviyorum hem de delicesine.

Bekir Yavuz

SIRRINI GÖRDÜM (-154-)

Yüce yaradanın ey kutsal nuru,
Tekeli dağında Hubyar’ı gördüm,
İlahi nurunu dokuz da buldu,

Hatırlarmısın sevgilim,

Omzumda gömleğim,
Ayağımda terliğim,
Kapımı tamir ederken,
Çağırmıştın sen beni.

Yeni bir umutla doğar her günüm,
Maziyi hatırlar anar yaşarım,
Yokluğun içimde acı bir hüzün,
Sevgini anımsar öyle yaşarım.

Sigaramı yakar her nefesimde,