Bir kayanın duldasında, aramadan yastık yorgan
Uykuya yattığımız anlar
Yarın gözleri camdan dışarı
Kuru ekmeğe ederken katık, buz gibi suyu
İzler yağmurda silinirken
Dipnot düşmüşüm ayrılığın ardından
Karbon koymak unutulmuş
Bir suret işlenmişse
Kime kalacak acılar
Tüm yurt benim
Yorumu ne şekil deneyim
İstasyonlar hep hatırlanır
Geceleri çalarken, duygulanmalarda- Ezgiler kopar- yürekten
Sirenler arasında
Mani mani ayrılık kalır
Binlerce veda gerilere
Saçını yolan analar, dizine vuran babalar gördüm,
Dağları bilenler bilir...
Mehmet Ensesinde
Yanan yürek yanan ocak yıkar dünyayı
Ben uyluğundan mavzer, yüreğinde top güllesi, vatanı korumaya yeminli....
Ebabil kuşlarını dahi vatansızı taşlarken gördüm
Zaman üstüne bir efsane tutulmuş dilime
Saatler şimdi çarkını maziden yana döndürüyor/
İzleri kalmış tebessümlerin noktalandığı bahar,
Bakışlarıyle sırt çevirdiğini pekiştiriyor.
Birden,
Saman alevi gibi güneşi neyleyim bitecekse az sonra bahar
Yayla çiçeği kokuları rüzgardan yana
Rüzgar yar yanında
Es ey sam yeli bir tan vakti, yaba bekler seni
Dua bekler, tane bekler ve bulutlar ağlamadan bekler
Bebekler ……
- Şimdi müslüman özlemleri
çocuklara ad koyuyorlar-
Gemiler gökyüzüne çekildi
Yakmaya emir veremeden bir Tarık
Toprak ellerimde un ufak olurken
Her taşın altına bakıyor, her çalı dibini arıyordum.
Her kuş ve her böcek biraz ürkekti
Toprağın kokusu yağmur sonu dinginliğinde
Yaprağın hışırtısı sessizlik telaşındaydı..
Ağacın dalları güneşi saklıyor gibi
Güz atları bir gece ayrılık üstüne söz düştü
Ondan sonraki geceler
Elimde kalbim
İbrahimin ateşine bıraktım
- Geceler neden bu kadar karanlık olur- ALLAHIM
Çıkında yar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!