Bekir Özcan Şiirleri - Şair Bekir Özcan

Her gün oturuyorum bırakıldığım parkta
Bakıyorum dikkatle sel gibi akan insanlara

Kim olabilir acaba? Annem bunların arasında
Ah! Bir bulsam annemi, tanırım babamı da

Gitmeliyim artık şafak attı
Firak vakti yine geldi çattı
Ayrılık elemini kalp tattı
Ölüm acısı az gelir gayrı

Kesilseydi seni okşayacak ellerim

İlk Nur-İlk İnsan

Cenabı Allah’tır, Âlemlerin Rabb-ı
Hz. Âdem(a.s) insanlığın ilk atası

Allah’ın, sonsuz hikmetine bir bak

Bu gece bak gör, neler olacak neler
Felek; nelere kadirmiş nelere meğer
Sanatçıya, yazara, arıya, şaire
İlham gelir, bu ise her şeye değer

Sonsuza dek sürecek, sevgililer ayrılır

Fani dünya da bulunmaz tam tat
Bir üzüm verir, vurur bin tokat
Böyle dünya da olur mu hiç rahat
Zahmetsiz; lezzette olmaz hiç tat

Var mı fani Dünya'nın tadını alan?

Zalim nefis avukat oldu laf dinlemez.
Ruhtan gelen feryadı figanı işitmez.
Deve kuşu gibi ne yük taşır ne uçar.
Allah’ın ilm-i ezeli ile bildiğini bilmez

Borborunbekir

Girdik mübarek Ramazanın ilk gününe
Uyandık davul sesi davulcu manisiyle
Sahur yaptık annemin lezzetli menüsüyle
Ettik niyet, Allah’tan “sabır” temennisiyle

Mübarek Ramazan’ın biri bu gündür

Bak Ramazan oldu işte üç
Ezildi nefis, azaldı artık güç
Ramazan ayı en yüksek burç
Hafifledi ceset haydi manen uç

Üç oldu mübarek Şehr-i Ramazan

“Kırşehir’in” tarihi, ta! Hititlere dayanır
Sonradan Asurlular şehre hâkim olur

Yıllar sonra,“Kırşehir’i” ele geçirir Persler
Altıncı asırda Makedonya kralı İskender

Bitlis’in dört bir yanını, düşman kuşatır
Üstadla talebeleri ateş çemberinde kalır

Sağanak yağmur gibi yağdı cephede mermiler
Birer birer şehit oldu, o nur yüzlü talebeler