Bekir Özcan Şiirleri - Şair Bekir Özcan

1

Yoktur dünyada olmaz en güzel günler
Aşkın, aşk çilesine sabretmektir hüner
Bilirsen böyle, aşk tablosu hayat süsler
Yaşarsın gündüz, renklenir gecede düşler

Olmadan gözyaşı denizi
Aşk kayığına binemezsin

Batmadan ellerine iğneler
Aşk elbisesini giyemezsin

Yavaş, yavaş yöneldi batmaya güneş
Ayrılık vakti! nasıl dayanır sevgili eş

İstemediğim halde oldu akşam
Hava karardı çok daraldı yaşam

Ötmesin hazin hazin,
-bu yerlerin bülbülü
Biliyorum ey! Dost
sende özledin gülünü

Bakıyorum,

Sığırcığın sesini duyar çekirge
Ödü patlar ölür olduğu yerde

Gıdaklar tavuklar, horoz öter
Can havliyle kaçar keneler

Seher vaktine kadar,
-bu gün bülbül yine şakıdı
Duygulandım,
-çok yazık oldu gülle konuşamadı

Güneş doğdu gül açtı,

Yoktu Osmanlı artık cihan haritasında
İslam âlemi yetimdi insanlık dünyasında

Osmanlı İmparatorluğu topraklarında
Otuz üç devlet kurulmuş yaşamakta

Yayıldı, Molla Said’in şöhreti etrafa
Eder davet, Vali Tahir Paşa Van’a

Kaldı, on beş sene bu vilayette
Seviliyordu çok, tüm aşiretlerde

Doğu illerinin birinde açmak için üniversite
Seyahate çıkar İstanbul’a bu azim ve niyetle

Vedalaşır helalleşir Van Valisi Tahir Paşa ile
Hayatının idealini gerçekleştirmek dileğiyle

Bin dokuz yüz on bir yılının kışında geldi Şam’a
Âlimler ısrarla bir hutbe oku dedi Bediüzzaman’a

Yüz âlim vardı on bine yakın cemaat içinde
Okudu o meşhur hutbeyi Emevi camisinde