Behçet Aysan Şiirleri - Şair Behçet Aysan

onu vurdular, gözümle gördüm onu
ak bir zambağa binmiş gidiyordu
gidiyordu

zambak dur, sana da bulaştı kan.

sokak fenerine asmış kendini
ay ışığının

biri
şehrin
ortasında

sus sessizliği çağır büyüyen sessizliği
kimse
duymasın seni
gece bile sus
-kölelerin yalvaçları olur
efendilerinse tanrıları-

el değmemiş ormanlarında gezinen
kan işleyen kanaviçesi ömrümün
sarı sarmaşıkların ışıklı gölgesi
ve sensin hüznün yüzgörümlüğü
rüzgarların beyazdan yelesi sen.

parçalanmış bir aynada
nakışları esmer bir yüz
yansısını görüyorum
perçemleri akdenizli
bakışlatı simli sündüs
parçalanmış bir aynada.

indirdi kepengini üstümüze
kara böğürtlen bir gece

ne yapsam
pirinç şamdan taşısam

kurtarılmış bir kalptir taşıdığın
senin, ne bakırdan bükülmüş
ne de geçirilmiş bir değirmenden
kimselere benzemeyen.

kurtarılmış bir aşk yaşıyorsun

siyah süvari gecesindeyim
bilmem burda ne haldeyim

siyah süvari gecesindeyim
gelip bir yerden göçmedeyim

her şey geçer
aşk da
acı da geçer, ağla-
maklı bir şarkı
ayrılıkların üzerinden.

taş duvarlardan ses geçmeyen
kapatsalar
seni nereye?

- şahmeran'ın kalesine