İnsanı güzel çizdi, çirkine vermez aman,
Siyaseti çizgiyle yermişti zaman zaman;
Baki kalan dünyada, hoş seda ve resimmiş,
Güzel görseller kaldı, gitti Bedri Koraman.
Çizgiyle eleştirdi kimseyi kızdırmadı,
Bir ömür çizgisini kimseye bozdurmadı.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Entelektüel birikim...
Sanat, edebiyat...
Artık yok oluyor, yavaş yavaş!
Üzülüyor insan,
Bu mudur hayat, "karın doyurmak", satın almak ve para kazanmak!
Neyse,
Rahmet diliyorum şiiriniz vasıtası ile "karikatürün" ustasına,
Değerli sanatçı Bedri Koraman'a...
Tebrikler Nevzat Bey..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta