Bedrettin Keleştimur Şiirleri - Şair Bed ...

Söz orucunda,
Gönül iftar eder
Hakk kuluyla,
İftihar eder
Nefis dayanamaz,
Bu edep karşısında,

Bedrettin KELEŞTİMUR
Bir insan hayatını; ana rahminden kabre uzanan anlamlı bir yolculuk ve bir sonraki nesle armağan edilecek ‘—roman’ olarak bilirim. Hayatın iz bırakan sayfalarına,’—hikâye’ diyebilirsiniz. Bazende, ‘—hayatla kitaplaşan’ bir kelime veya bir cümlede, bir neslin alabileceği dersler olabilir.
Burada sizlerle yaşamış bir liderin, bir devlet admının kendi hayatı ile bütünleşen sözlerini sizlerle paylaşmak istiyorum.
—Bir düşmanınızla devamlı savaşırsanız, ona bildiğiniz bütün taktikleri öğretmiş olursunuz.
—Sabırsızlık başarıya giden yolu iter.

Karıştırma!
Sapla, samanı karıştırma
Sözü, kinle yarıştırma
Bir söylersen, on dinle;
Sükûtu, korkuyla karıştırma!

Şiir, duygu pınarı
Sevda ile içilir

Raks eder kelimeler
Bir gül gibi açılır

Gönül mızrabını çal, nesrin bittiği yerde
Şairleri haykırsın bu milletin her yerde
Şiir gecesi bugün, mezire’de düğün var
Mısraların dilinde, ‘ülkü’ kalmasın yerde…

1980’li yıllara şöyle bir gidiyorum…
20–25 yıl öncesine…
Edebi hayatımıza soylu bir zenginlik var…
Söz ustalarının edebi mahfillerde başlattığı atışmalar,
Mahalli Basınımıza apayrı bir renk katıyordu…
Şeref TAN ismi,

Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgemizin İç Anadolu’ya açılan inci şehri Elâzığ’dan bin km ötede yer alan, yazar Yaşar Bozyiğit’in ifadeleriyle; “İç-Batı Anadolu’nun göbeğinde kültür ve medeniyet merkezlerinden birisi olan; “âlimler yatağı, veliler yurdu” övgülerine layık olan…” Kütahyanın kâh cennetten bir köşe olarak, kâh Kemal Sevgi’nin şiirinde “Küçük Bursa diyerek sana paye verirler” ifadeleriyle isimlendirilen Simav’a gidiyoruz.
Elâzığ’la Simav arasında o kadar benzerlikler var ki, bir tefavuk eseri olarak diyorum, Simav’ın yiğit ve kahraman Kaymakamı Samet Ercoşkun ve onun etrafında kenetlenen bizim Elâzığ’daki gibi ‘vakıf insan karekterindeki adsız kahramanlar’ bir büyük, bir ideal davayı omuzlamışlar.
Doğu ve Batı kültürünü bünyesinde buluşturan tarihi ve efsanevi Harput Şehrinin mirasını en iyi şekilde temsil eden Elazığ Şehrinden Uluslar arası Hazar Şiir akşamlarının hülasasını omuzlamlamış ‘bir Uludağ yürüyor’ sanki! Çağın idrakine meftun Simav İlçemizde, şairlerin, ediplerin, yazarların ve mütefekkirlerin gayretleriyle bir, ‘irfan mektebi’ açılıyor. Bu mektebin ilk muallimi ve onur konuğu her Elâzığlının yakından tanıdığı, zaman içre sırlarını bile paylaştığı ve kendilerine hemşerim dediği Atatürk Yüksek Kurum Başkanı Pror. Dr. Sadık Kemal Tural oluyorlar. Bizlere apayrı bir zevk ve haz verende bu faaliyetin şiirimizin usta kalemi Yahya Kemal Beyatlı anısına yapılmış olması. İstanbul’u, onu besleyen manevi kaynakları tanımanız için yarım asır önce aramızdan ayrılan Türk’ün medarı iftiharı bu usta kalemi mutlaka tanımamı gerekiyor. Dopdolu bir salo’nda, dopdolu bir ruhla Prof. Dr. Sadık Kemal Tural’ın o veciz hitabeleriyle yönettiği panelde Üstadı bir daha anma ve şiirlerini Rıdvan Çongur’un gönüllere akan berraklıkta bir su sesindeki huzur veren bir sükûtta dinleme fırsatını bulduk.
Efeler diyarı Simav’da şairler yürürken, dağların omuz omuza verdiğini bir daha hissettim. Yazımın başında da ifade etmeye çalışmıştım, Simav ile Elazığ’ın coğrafya ve manevi iklim olarak benzerliğini! Elâzığ, Doğu Anadolu’da ulaşım bakımından bir kilit noktada yer almaktaydı. Simav’da İç Batı Anadolu’nun kilit kasabası; Balıkesir, Uşak, Kütahya, Denizli, İzmir, Bursa altıgeni içerisinde, her petekten bal alan bir arı kovanını nasıl da andırmaktaydı.
Doğrusunu söylerseniz, Anadolu ikliminin o canlı ve efsunkâr havası bizleri büyüledi. Simav’da, ‘adalet dağıtan hâkim bir yürek’ vardı. O yürekte, Ahi Evran ruhunun yaşadığını hissettim. “Dışı içine esir,/ İçi dışına hâkim”/ Korku vicdana tesir,/Sevgi illete hekim/ Şiirden taşan nesir/Mısralar asıl rakım/Payda da ortak kesir/Ortak gayeye hâkim/Gölgeler mi bize sır/Aynaya düşmüş resim.”

Anadolu, ağıt mı yakarsın!
Suların, kanlı mı akarsın!
Koluna ne zaman Hazar’ı takarsın!
İçli dünya’m dön, dön diyor menziline…
Kaşgar’da selam dur ezeline!
Durma turnalar, kanat çırp naz iline!

“Dışı içine esir
İçi dışına hakim”

Korku vicdana tesir
Sevgi illete hekim

Oruçlu gün be gün kirden arınır
Gönül sofrasında fakir barınır
İftar, sabrı yudum yudum içirir
Zaman masumane güne sarınır! ..