Sensiz geceler,
Hele ki sensiz uyanmalar ağır geliyor artık..
Uzaktan uzağa sevmeler sevişmeler yetmiyor..
Ve hiç bir zaman bundan öte gidememek gerçeği canımı yakıyor..
Öyle yakıyor ki,
Canımı yakan çaresizlik ateşi,
Biz olmak..
Ona şemsiye açmak yerine,
Yağmurlara sahip çıkıp, onunla ıslanmaktır..
Güneşe sahip çıkıp, onunla kurulanmaktır..
Biz olmak, nedir biliyor musun..
Benleri yakıp, senleri ısıtmaktır...
Küçük bir mum yakıp,
Bütün ışıkları söndürelim bu gece..
Düşlerime ev sahipliği yap,
Kiralık bedenlere inat..
Üşüyen bedenimi nefesinle,
Yak bu gece...
Bak..
Her gece olduğu gibi,
Bu gecede yolum sana düştü..
Cebimde..
Dünden kalma, üşüyen şiir kırıntıları..
Yüreğimdeki senleri alıp gözlerime,
Bazen ben gidiyorum sensizliğin üstüne üstüne ..
Işıklar sönmüş sigaram yanmış oluyor,
Karanlığa damla damla resmini çiziyorum..
Her damlası hıçkırık olup saplansa da yüreğime,
Asla dokunmuyorum yanaklarımdan süzülen bizlere,
Demek sende gidiyorsun..
Oysa farklı sanmış, yürekten inanmıştım sana..
Bu yalnızlık deryasında sığınacağım son limandın..
Nefes olmuştun, umut olmuştun, huzur olmuştun..
Demek sende gidiyorsun, umutlarımı yıka yıka...
sadece dinle..!
bu gece susalım..
lal olsun tüm diller..
yağmurun sesine karışsın nefesler..
göz yaşlarımıza yükleyelim tüm cümleleri..!
hatta ağlarken,
Düşün ki..
Saçlarına dokunan rüzgar değil, nefesim..
Tel tel örülürsün içime, sarhoş olur ruhum..
Ayılasım yok, çözülesim yok...
Düşün ki..
Sen.. gülde diken, olmazsa olmazı.
Sen.. nemrutta güneş, doğmasa olmazı.
Sen.. geceye yıldız, aşklara dilek olanı.
Sen.. olmazsa olmazım sın...
Sen.. yağmurun, toprağa hasreti.
Sen.. soframın, helal bereketi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!