Başka toprakların adamları ve kadınları bugün artık başka başka hayatlarda
Kim asıl kim olduğunu hatırlamasa, farketmese ya da bile isteye kasten unutsa da
Öldüğü sanılan şeyler hala yaşıyor, asırların ve uzak mesafelerin de inadına…
Bedenleri sadece aracı, asıl mevzu ruh; kopup gidilen en hızlı ortamlarda
Vücutlar oldukça kıvrak kafalar tam da olması gereken anın kıvamında
Ruhun ateşi, bedeni yakıp çeşit duyguların kokusu etrafı tam sardığında
En karanlık köşede bile tavır; istemese de ritme kapılıp geceye yakıştığında
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta