Duvar deyip sakın geçme,
Bak yüzüne seninle konuşur.
Camitleşmiş mahzun bedenlere,
O güzel bir teselli olur.
Tutulmayan ellere,
Peşin hükümle, söndürülen kalpler.
Kinine, güvensizliğine,
Birde beddualı nefretini ekler.
07.03.1982
Kocaeli
Kayıt Tarihi : 3.12.2006 00:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Peşin hükümlü olmanın insanların güveni yerine,kin nefret ve beddusını kazandırdığını,insanlardan kişilerin uzaklaşıp,onlara olan güvenine karşılık,bu güveni başka yerlerde bulmasının hikayesi,saygılar.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!