Aslında sana verecek çok şeyim yok;
Aç çocuklar, hüzünlü kaldırım taşları,
Bir avuç yağmur damlası,
Ve tinerciler, kör savaşların çaresizleri
Ve yine mutsuzdur fahişeler…
Ama bazen mutluluğu yazabilirim;
Yüzünü, gözlerini, kar tanelerini, yıldızları
Ve hatta olası bir dünyayı
Lakin, kısa sürer mutluluğun dizeleri
Hem zor iştir mutluluk, beceremem bilirsin…
Ama gelirsen;
Birlikte yürürüz belki,
Hem soba bile yakarım, ateşte pişer çayımız
Yine denerim mutluluğu yazmayı şu lanet olası çağda...
Sana verecek çok şeyim yok aslında;
Bir avuç yağmur damlası,
Kör bir hatıra ve bir bardak sıcak çay,
Gelirsen, birlikte içeriz…
Kayıt Tarihi : 6.2.2014 02:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!