Dışarıda deli fırtına damla damla yağmur ama benim içim alev gibi yanmakta...
Gecenin karanlığına mahkum olmuş gündüze hasret bırakılmış biriyim...
Hangi dalı tutsam yada kime elimi uzatdan hep yarıda kalmakta...
Günden güne farkettiğim şey tüm duygularımın öldüğü selası verildi...
Gidiyorum bu şehirden bu semtten kimsenin tanımadığı ve kırılmadığım yere...
Ben beceremedim ne sevmeyi nede sevilmeyi taht kuramadım kalplerde...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta