Endamınla lugat boğuyorsun
Issız bir kumsalsın sen,
Dağ yamaçlarında rüzgar
Bir nefes uzaktasın
.
Gözlerin gök çalıyor içimden,
Tanık tutup kalemi,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
