Onlara herşeyi versende
Birgün uçup gidiyorlar.
Pamukların içinde saklasanda
Dışarıyı merak ediyorlar.
Aslında dünya, ne onların hayal ettiği gibi tozpembe,
Ne de benim gördüğüm gibi iniş, yokuş, engebe.
Umarım ortasını bulurlar
Fazla yorulmadan yol alırlar,
Nasıl olsa ben hep aynı yerden seyrederim
Tüm taşları hissettirmeden önlerinden çekerim.
09.11.2006 (04:54)
Canan MotorcuKayıt Tarihi : 23.9.2007 03:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Küçük kızım nişanlanmaya karar verdiğinde ortaya çıkan birkaç şiirden biri.
Fazla yorulmadan yol alırlar,
Nasıl olsa ben hep aynı yerden seyrederim
Tüm taşları hissettirmeden önlerinden çekerim.
Mükemmel bir ifade kutluyorum.
İnsanın okurken gözleri doluyor.
TÜM YORUMLAR (1)