Ağlarsın belki de geçen günlere
Ağıtlar ne fayda güzel dünlere
Su versen ne olur solan güllere
O son trenin de kaçar be gönül
Kapanır mı öyle yürek yarası
Atılır mı söyle bu kalp yarısı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?