Bazı yaralar ne kanar, ne iz bırakır,
Ne sargı sarabilir onları,
Ne de zaman iyileştirir sanıldığı gibi.
Sessizdirler,
Gecenin en sessiz saatinde bile bağırmazlar;
Ama içini kemiren o sessizlik,
Her çığlıktan daha derindir.
Bir bakışta anlaşılmaz bu yaralar,
Ne gözyaşı vardır ortada,
Ne de acı ifadesi.
Ama insanı en çok onlar değiştirir,
En derin suskunluklar,
En ağır sözlerden daha çok yakar.
Ve bazen, en güçlü görünen insan,
En görünmez yerinden kanar.
İnsan, yaşadığı her şeyden bir parça bırakır içinde;
Kimi iz olur, kimi yara.
Ama en görünmez olanlar...
İşte onlar, en çok şekillendirir bizi.
Çünkü kimse bilmez, kimse dokunmaz.
Sadece sen taşırsın,
Sadece sen bilirsin.
SİLEZYA
Kayıt Tarihi : 20.8.2025 17:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!