Bazı aşklar şairleri gebertir

Aslında çok kez sever insan,
ama, birinde ölür.
Kimse aşk yüzünden ölmez de,
aşkın geri dönmeyeceğini anlarsan,
işte o zaman yıkılırsın.
Birini sevmek kolay ama,
Bir daha sevemeyeceğini bilmek ağırdır.

Mevzudur bana kalemim,
yazdığım şiirlerin umuduna darılıp,
beyaz bir kağıda,
kefen diye sarılıp gömülen,
derin bir mevzuu...

Artık ne yazmayı istiyorum,
ne de lafı uzatmayı.
Sadece, sesini duysam yeterdi ya,
onu da çok gördün zaten.

Giderken hiçbir şey diyemedim,
çünkü "kal" desen de
gitmek isteyen kalmaz bilirim.

Bir yanım vakitsiz bir
Zamanın geçişinde,
günlerim kısa, geceler içimde.
İçimse,
uzun bir satır boşluğu.

İnanmayı bıraktım.
sevginin geri döneceği meçhul,
aşkların daimi kalması ise imkansız.

Gidenle susar insan.
Önce içinde söylenecek cümleler
yavaşça susar,
Sonra,
birer birer intihar eder,
ünlü, ünsüz, tüm harfler.
Ne kelimeler kalır geriye,
ne de tek bir hece.

Aslında her şair ardında birçok aşkı yeşertir,
bazı aşklar ise şairleri gebertir.

Mesela
Sokakta bir aşık,
senin dizeni mırıldanır,
ne dediğini bilmeden,
kalbinin ritmiyle anlatır seni aşkına.

Ayrılık alınca aşkın yerini,
Bir sarhoş patlatır
o, hakikatli cümleyi.
"Yerim ulan,
yerim senin şairini, şiirini!"

Erken yorulur,
herkesin sustuğu yerde konuşurum.
yakınca sigaramı
"bir dize eksik kalmasın" isterim.
Ben bir vefasız değilim, yazarım kendimi,

Yazarım ama ,
bırakıyorum artık kağıdı, kalemi
çünkü her satır seni yazacak bundan sonra.
Konuşurken sözüm,
bakarken gözüm,
hatırladıkça yüzüm düşecek sana.

Dedim ya,
Aslında her şair
ardında birçok aşkı yeşertir,
bazı aşklar ise şairleri gebertir.

Volkan Gülbitti