Bazen yoklarım kendimi ulu ağaç çınarım
Bazen yol kenarında kurumuş pınarım
Bazen yakın olurum yaradana özümden
Bazen de uyarım kör şeytanın saltanatına
Bazen dolaşırım biçare derviş gibi
Bazen dost ararım yalnız kalmış gibi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta