İşte hayat böyle bir muamma:
Birileri yazar, birileri oynar.
Ama her zaman merhametli olan yenilir.
Yürek ağırdır; taşımasını bilmeyene.
Kuşlar uçarken rüzgâra değil, kanatlarına güvenir.
Sen de bileğine değil, aklına güven.
Unutma, hayat hızla atılmış bir oktur:
Ya ok olursun, ya da hedef.
Sırtını her sıvazlayanı dost sanma.
Koyunlar kesilmeden önce boynu okşanır.
Saçına her dokunana inanma;
Belki de elini temizliyordur.
Şükür, hayatı öğrendik.
Şimdi öğretme zamanı.
Nasıl susulur gururla,
Nasıl sevilir yüreğinle,
Nasıl yaşanır onurla...
Sen de öğreneceksin, çocuk.
Büyümek için acele etme.
Etrafında yağ satan, bal satan insanlar olsun;
“Dostunum” deyip seni satanlar değil
Büyüme çocuk büyüme..!
17.05.2025 17:00
Kayıt Tarihi : 17.5.2025 17:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!