İnsan, sevdiğini bazen bir müziğin namesinde,
Bazen bir rüzgârın esintisinde,
Bazen bir gecenin sessizliğinde,
Bazen de bir yıldızın ötesinde gördüğünü sanır.
Bir gülüş yankılanır geçmişin kıyısından,
Hiç yaşanmamış bir anı gibi tanıdık,
Bir ses çınlar kulakta;
Adını söylemese de, sanki onun sesi gibi sıcak.
Gölgeler uzarken duvarlarda,
Bir hayal belirir ansızın;
Bir çift göz, unutulmuş bir sokak lambasında
Yalnızlığına eşlik eder gibi...
Ay, bir mendil gibi düşer pencereye,
Siler yavaşça içinin buğusunu.
Bir yıldız kayar,
Ve sen, yine onu dilek sanırsın.
Zamanın ince dokusunda bir düğüm kalır,
Çözemezsin ne kadar çeksen de içinden.
Çünkü bazı sevgiler
Yaşanmaz,
Sadece hissedilir
Bir esinti, bir melodi, bir hayalin içinde…
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 27.6.2024 21:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!