bayramın birinci günündeyim..
tek geçirdiğim ilk bayram..
anadan..
babadan..
bacıdan ayrı ve tek..
geçirdiğim ilk bayram..
bugün yarın giderim yanlarına elbet..
teklik Allaha mahsus tur..
ben kimim ki tek kalabileyim..
benmi yıldızları yarattım..
benmi karanlığı yarattım sankii..
bayram uzak olsada ben düğün dernek geçiririm elbet..
hergünü ve her saatimi..
uykudan yeni uyanmış serçeler gibi..
pastona dayanmış asırlık çınar gibi..
gözlerini bugün açmış bütün bebeler gibi..
yalvarıram tanrım beni tek başıma bırakma...
beni bu koskoca dünyada tek bırakma ya rab..
sevgililerim bilselerdiki ne kadar yalnızlıktan uzak olduğumu..
karanlığı yırtan yıldızlarım olurlardı kesin..
sırf canım yanmasın diye sirf bu yaralı yüreğim biraz olsun..
gülebilsin diye benim için cehennemlerde derya olurlardı..
bölük pörçük bir hayat yaşamaktan bıksamda..
an oldu sevinsemde an geldi çok üzülsemde..
hiç bir Allahın kuluna boğun eğmesemdeee..
ve hatta bu beni çıldırtan yalnızlık sonum olsada..
yinede aşk ve yaşamak benim umudumdur..
kaç güzel şarkı var kii..
en güzel şarkılar birbirine benzemez mi..
en güzel şeyler hep en güzel bilinmez ki..
cehennem ateş gibi..
çiçek diken gibi..
bende sen gibi..
bende kul gibi..
bende ölüm gibi..
sevdim seni aşk..
sevdim seni..
20 Eylül 2009
Pazar 21:07
Kayıt Tarihi : 20.9.2009 21:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!