Bayram Yelen Şiirleri - Şair Bayram Yelen

Yavrum, yavrucuğum;

Sen yaşlı dünyanın taze çiçeği,
Ademiyetin geleceği,
Bizlerin bebeği, gözbebeğisin.

Yiyip yiyip göbeğini şişiren,
Rüşvet ile cebe para aşıran,
Yürüyene çelme takıp düşüren,
Dar zamanda iyi dilek diler mi?

Ne dediler söyleyeyim siz bakın;

Ünlemek istiyorum.
Yıldızlardan öteye,
Dünya diye bir yer var,
Dünya diye bir yer var!
Benim sesim duyulmaz,
Karışır gürültüye.

O batağın çamuruna,
Batan çıkamaz, çıkamaz.
O barajın duvarına,
Çatan akamaz, akamaz.

Köşe yapar kenarları.

O, nedir ki; çiçek açmaz, bal verir?
O, nedir ki; kuyruğundan zil verir ?
O, nedir ki; Erkeğine döl verir?
Biliyorsan söylesene sen bunu.

O, incirdir; çiçek açmaz, bal verir.

Ayrılacak yollarımız ilerde ki kavşakta
Bağla cümlelerini
Bitir diyeceklerini

Şayet karşılaşırsak yine hayatta
Ne bana gül

Ömür; çatlak testi suyu
Şöyle, böyle tükeniyor.
Ha deli tay, sakin kuyu,
Şöyle böyle tükeniyor.

Gahi saracak yokuşa,

Başkalarına bir şeyler verme,
Sadece selam ver,
Güler yüz göster.
İnsanlar birbirinden başka
Ne bekler?
Ne ister.

Fitne ocağına barut taşırsan,
Bi verdiğin karşı gelir mutlaka.
Yaraya tuz basıp, sonra kaşırsan,
Bi verdiğin karşı gelir mutlaka.

Isınmanın sonu elbet; yanıştır.

Her gün batımında yerim bir ayaz.
Her gün doğumunda bir parça da buz.
Hangi yola gitsem yutarım hep toz.
Her öğün soframda yaram için tuz.

Şair Bayram YELEN’in ”YERİ GELMİŞKEN” isimli kitabından