Bayram Sabahı Şiiri - Münzevi Zeyrek

bu sabah erkenden uyandım
çocukluğum gibi
çok uzak bir yerden gelmiş bir sevinçle
ama kimse yoktu evde
şeker tabakları sessiz,
kapılar çalınmıyor artık
ve bayramlıklar dolapta
giyilmeyi beklemiyor

Kimse yok,
Herkes uzakta bir sessizlik gibi
arada bir soba çıtırtısı gelir gibi
hatıralardan
çaydanlığın buharı yükselmiyor bile
çünkü biri eksik olunca
her şey biraz fazla yalnız

bayram geldi diyorlar
ama içimde bir eksilme
bir zamanlar sarıldığım eller yok artık
ve ben
şimdi bayramı sadece
duvarlarda asılı eski bir fotoğraf gibi yaşıyorum

gülümsüyorum
çünkü bazı alışkanlıklar terk etmiyor insanı
ama içimden bir ses
hep aynı şeyi fısıldıyor
"keşke herkes burada olsaydı"

ve bayram dediğin
belki de en çok
gelen değil,
gelmeyenlerle
Yaşıyor içimizde.