Bayram Sabahı Şiiri - Münzevi Zeyrek

Bayram sabahı erkenden uyandım .
Tıpkı çocukluğumdaki gibi.
Uzaklardan gelmiş bir sevinçle.
Kimse yoktu evde ama.
Şeker tabakları sessiz.
Kapılarım artık çalınmıyor .
Bayramlığım dolapta giyilmeyi beklemiyor.

Kimse yok...
Bu sabah, bu bayram.
Herkes uzakta bir sessizlik gibi.
Arada soba çıtırtısı gelir hatıralardan.
Çaydanlığın buharı ısıtmıyor bile....
Biri yalnız olunca.
Eksiktir her şey o zaman.

İyi bayramlar diyor sokaktaki insanlar birbirine.
Seyrediyorum pencereden
Hüzünlü içimde bir eksilme
Bir zamanlar sarıldığım eller yok artık
Şimdi bayramları sadece
duvarlarda asılı eski bir fotoğraf gibi yaşıyorum

Gülümsüyorum...
Bazı alışkanlıklar terk etmiyor insanı.
İçimden bir ses...
Şunu fısıldıyor.
"Keşke herkes burada olsaydı."

Bayram dediğin...
Belki de en çok
Gelenler değil, gelmeyenlerle...
Yaşıyor içimizde.