Bayram sabahı erken kalktım,
Kokun yok, sesin yok, yokluğunla yandım.
Annem gözlerini silerken sessiz,
Ben hâlâ kapıya bakıyorum, belki gelirsin diye annemden habersiz.
Terliklerin durmaz oldu kapıda,
Ne kahvaltı sofrasında bir çay bardağın,
Ne de gömleğinin o eski kokusu kaldı
Bayramlıklarımı giydim ama
İçimde bayram yok, sen yoksun baba...
Sen varken hayatın tadı vardı.
Cami çıkışı elini öperdim,
Bir dua okurduk dedemin mezarında
Şimdi ben mezarına geliyorum senin yanına
“Uyan baba!” diyesim var, uyan baba.
Kalk da gör, ne çok eksildik sen bizi bırakınca...
Komşunun çocukları baba eli öpüyor
Benim ellerim boş, gözüm dolu
Ne bir harçlık bekliyorum
Ne de alnıma kondurduğun o sevgi öpücüğü...
Sen hayattayken yokluk bile mutluluktu
Bir simit alırdın da bayram şekeri sanırdım
"Bugün bayram oğlum!" derdin
Gülüşün yeterdi bana cebinde paran olmasada ?
Ah be babam...
Bayram geldi yine, sen yoksun,
Ev kalabalık ama içim bomboş.
Köşede bir sandalye boş duruyor
Senin yerini kimse dolduramıyor...
Ah babam hayatta kalsaydın
Hasta yatakta yatsanda yanımda olsaydın.
Sıralı dağlar gibi
Yine arkamızda dursaydın.
Gölgen bile yeterdi babam..
Kayıt Tarihi : 8.6.2025 14:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!