Ben benden vaz geçtim seni neyleyim
Eskidim, yıprandım yeni neyleyim
Kanadım kırıldı sevda elinde.
Ben sensiz kaldım ya beni neyleyim.
Sarkaçta sallandım zamanım geçti
OOoofff, yüreğim yandı yangınım üstüne.
Bin acı daha bindi acımın üstüne.
Nedenler çağırdı cevaplarını
Gelmediler işte
Bilmediler işte
Bir deli rüzgarım ki yönüm yok, önüm, ardım yok.
Kasırga olamadım ömrümde adım yok.
İçimde esiyorum içime
Derdimi anlattığım kalemim
Tek arkadaşımdı terk etti
Attaya gitti.
Bir yangındır yanar yanmaktan öte
Alevin halesi, gözde görünür
“Kevser” susuzluğa kanmaktan öte
Gönül alazlanır közde görünür
İftira, irtikap yağdıranları
Sahipsiz köpeklere saldıranları
“İstemezük” diye kazan kaldıranları
Güneşli havada kara bulut gibi olanları
Umut kıranları
Saçlarıma kar mı yağdı, gam mı yağdı bilemem
Hasretinde yıllar geçti diyorsun ki gelemem
Yaram azdı yıl kocadı, diyorum ki gel hemen
Çok sevmezsem hem vallahi, hem billahi gel demem.
Gün kurusu akşamları kadehime doldurdum
Saçlarını sal ki rüzgâra camdan
Kokunu duyarım duymasam bile
Memnunum hasretten, ektiğin gamdan
Mecnun misaline uymasam bile.
Yangınım sönmüyor çare değil su
Sermest olsam ki yâr, yanımda sansam
Baksam ki gözleri gülüyor bana
Sevda ateşinde kavrulup yansam
Sanki cennetteyim geliyor bana.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!